Week 2 en 3

Hallo hier ben ik weer, ik ben nog niet van de aardbol verdwenen. Het is alleen niet zo makkelijk om mijn blog te onderhouden zonder internet in mijn appartementje. Enkel tijdens het werk en op cafe kan ik op internet. De BVG (metro) rijdt weer!!! Ja het leven in Berlijn is weer wat eenvoudiger geworden want zonder openbaar vervoer kun je hier weinig zien van Berlijn, dit wil ook zeggen dat ik maar een klein half uurtje nodig heb i.p.v. een uur om naar het werk te geraken. Ik vind het nu echt leuk om te gaan werken, ik voel me hier echt thuis tussen mijn Duitse collega´s en ik versta zelf al enkele Duitse moppen. De opdrachten die ik hier krijg zijn echt plezant en gevarieerd. Vorige week ben ik mee op prospectie geweest om een zaaltje te checken voor evementen, mee op boodschappen geweest naar de Metro (Duitse variant van de Makro). Vandaag ga ik in de luchthaven Tegel gaan onderzoeken of er enkele snackbars, restaurants zijn in het luchthaven bereik A01 voor klanten die per se na de security check nog willen eten en hun drinken mee willen nemen aan boord. Maar hey, de klant is koning en dan staat Astrid paraat! Vanavond ga ik naar de kapper samen met Annelies De Wilde, ik ben echt benieuwd hoe ik mijn wensen ga uitleggen. Gisteren hebben we een afspraak gemaakt en het was nogal een rare kapster. We zullen zien wat het wordt. Aan ´hippe kappers´ in Berlijn echt geen tekort, bijna in elke straat vind je er een, en niet duur! Voor 12 euro kan je je haar al laten knippen. Volgende dinsdag arriveert mijn eerste bezoek! Mijn vriendin Suzanne komt af met haar vriend en nog 2 vrienden van haar. Net in dezelfde week komt er ook bezoek voor Sarah en misschien voor Annelies De Taeye, het zal dus crowdy worden bij ons thuis. Ik kijk echt al uit naar het verlengd weekendje dat nu voor de deur staat, dan heb ik eindelijk is wat meer tijd om dingen te gaan bezoeken. Het zijn nogal lange werkdagen 8 uur per dag en daarna heb ik maar in een paar dingen goesting: eten, sex and the city dvd en slapen mmmmm

Week 1

Ondertussen gaat het al veel beter met mijn stage, mijn baas en tevens mijn stagementor (Matthias Eichhorn) was de eerste dagen afwezig wegens ziekte . Het gevolg hiervan was dat iedereen nogal gestresseerd rondliep. Ik heb al veel leukere taken mogen doen, zo moest ik bijvoorbeeld voor een bepaalde groep alle activiteiten (opera`s, theaters, shows, ...) opzoeken die er in een bepaalde periode te doen waren in Berlijn. Ook heb ik al offertes opgesteld van hotels en een tekst van het duits naar het frans vertaald. De sfeer op het werk zit redelijk snor, zo heeft er iemand al zijn hondje meegebracht naar het werk.

Dit is Eddie

Vanaf woensdag moesten we te voet gaan naar onze stageplaats omdat de BVG (metro) een megastreik houdt tot volgende week. Dat betekent dus dat ik een uur vroeger moet opstaan om op het werk te geraken. Ik kan alleen een kort stukje gebruik maken van de S-Bahn +/-5 min. Eergisteren (zaterdag) heb ik me vrijwillig aangeboden om een paar uurtjes op de ITB beurs te gaan staan op de stand van Liberty. De ITB beurs is de grootste toeristische beurs ter wereld en dat moest ik nu toch is gezien hebben. Ik heb nog nooit zo´n reusachtige beurs gezien in mijn leven, je moest een speciale shuttledienst gebruiken om heel de beurs door te gaan. Ik had die shuttle natuurlijk niet gevonden en heb er ongeveer een halfuur over gedaan om van hal 3 naar hal 25 te gaan. Gisteren hebben we de verjaardag van Quinten gevierd, hij werd 25 jaar, een kwart eeuw zeg! We hebben speciaal voor hem chocolade muffins gebakken, ze zagen er heel goed uit maar waren wel een beetje droog. Met confituur ertussen waren ze al veel sappiger. Hij heeft ook een bon gekregen voor een etentje naar keuze dat wij dan voor hem zullen klaarmaken.

Eerste stagedag

Mijn eerste stagedag begon om half tien `s morgens. Ik kan jullie niet zeggen hoe zenuwachtig ik wel was! Eerst en vooral waren we amper in Berlijn aangkomen, op hotel en moesten we ons sympathiek gaan voorstellen in het duits. Ik en Femke namen samen de U-Bahn omdat we op hetzelfde uur moesten beginnen. We beten alletwee op onze lippen onderweg, zo nerveus waren we. Kort daarna scheidden onze wegen en gingen elks onze eigen weg. Eens aangekomen bij mijn stagebedrijf raapte ik al mijn moed bijeen en drukte ik op de bel. Ik kon meteen naar binnen gaan en wachtte in de gang. Ik werd vriendelijk onthaald door de management assistente (Julia Lierse) en werd aan iedereen voorgesteld. Ze wees me mijn plaats aan en de laptop die ik mocht gebruiken en zei me dat ik kon gaan zitten. Een half uur later kwam er inneens een collega naar mij en vroeg me of ik Angebot wou versturen, ze liet me vluchtig een bundel papieren zien en ratelde er maar oplos. Toen ik vroeg of ze wat trager wou praten merkte ik hoegenaamd geen verschil. Ze toonde me vervolgens enkele stappen op de computer en ging daarna weer naar haar plaats. Daarna mocht ik kijken in al de mappen op de computer wat Liberty International allemaal aanbiedt. In het volgende uur daarop ben ik te weten gekomen dat Liberty International een toeristische organisatie is die samenwerkt met verschillende Reiseverantstaltungen die toeristische paketten aanvragen voor hun klanten (meestal bedrijven), maar ook incentives. Liberty International heeft zoals de naam ook doet vermoeden, wereldwijd verschillende bureaus. Om 12. 30 nam ik mijn middagpauze van ongeveer een half uur. Derest van de dag heb ik nog wat nummers van vouchers mogen ingeven in de computer en facturen klasseren. Normaal gezien moest ik die dag blijven tot zes uur maar ik mocht al om half vijf vertrekken omdat er bijna niets te doen was voor mij. Ik ben dan maar naar de Belgische Ambassade gegaan waar Annelies De Taeye werkt. Ik heb daar wat op haar staan wachten tot zij klaar was met werken en zijn dan samen naar huis gegaan. Mijn eerste werkdag is dus niet zo goed verlopen als ik dacht. Iedereen zei me dat de eerste werkdag meestal wat stroef verloopt.

Vertrek Berlijn 1 maart 2008

Eindelijk was het zover, de reis naar Berlijn waar ik zo lang naar uitgekeken heb kon beginnen. Samen met mij gaan er nog 5 andere studenten mee; Femke, Sarah, Annelies D.W., Annelies D.T. en Quinten. Buiten Quinten en Sarah namen we zaterdag 1 maart om kwart na drie de vlucht naar Berlijn Tempelhof. Tijdens onze vlucht hebben we een grote storm getrotseerd, de orkaan “Emma”. Uitgerekend wanneer ik eens het vliegtuig neem moet dit natuurlijk gebeuren. De spanning aan boord was te snijden, de turbulentie was zodanig hevig dat ons vliegtuig niet veilig kon landen. We waren genoodzaakt om een half uur langer boven te blijven en geloof me het leek wel uren te duren. De tweede landingspoging is uiteindelijk wel gelukt. Eenmaal aangkomen in de historische luchthaven van Tempelhof werd ik helemaal ondergedompeld in de geschiedenis van het oude Berlijn.

Tempelhof is de oudste nog in gebruik zijnde luchthaven ter wereld. Van juni 1948 tot mei 1949, tijdens de blokkade van West-Berlijn door de Sovjet-unie , heeft Tempelhof een vitale rol gespeeld als luchtbrug van de Geallieerden, onder leiding van de Amerikanen. De luchtroutes boden de enige toegang tot dit gedeelte van Berlijn en haar 2 miljoen inwoners. Voor 320 dagen, brachten militaire vliegtuigen eten, medicijnen en alle andere belangrijke zaken, zoals steenkool. De vliegtuigen, met als bijnaam Rosinenbomber, landen op Tempelhof tijdens piekmomenten om de minuut. Ze maakten gebruik van de nieuwe betonnen landingsbanen, aangelegd door de Amerikanen.
Het gebouw is zeer robuust gebouwd, mee ontworpen door een nazi-architect Alfred Speer. Aan de gates werden we opgewacht door Lieve Pillen, de vrouw die voor ons een huis en stagecontract geregeld had. Gepakt en gezakt reden we met haar door de stad naar het huis waar ik zal verblijven met Femke, Annelies D.T. en Sarah. Het huis is van de familie Waschke die voor 3 maand en half op reis gaan. Ons huisje is echt de max, het is een volledig gerenoveerde woning met 2 verdiepingen. Boven zijn er 3 slaapkamers, 2 badkamers waarvan 1 grote met douche en bad, en een grote werkkamer met terras. Een mooie houten trap leidt je naar de benedenverdieping waar er eigelijk maar 1 grote ruimte is voor de keuken en living. In de living staat een oude vleugelpiano en televisie. Vanuit de woonkamer kan je ook rechtstreeks naar de tuin. Ondanks het feit dat ons huisje ons zeer beviel konden we ons nog niet echt volledig installeren, de familie vertrok pas de 4e maart. Derest van de dagen moesten we dus logeren in een jeugdherberg.