Laatste avontuur in Berlijn

Hallo, hallo

deze week is de allerlaatste stageweek!!! Het einde van de stage staat ook meteen gelijk aan afscheid nemen van Berlijn... Belgium here I come again. Ik kan terugblikken op een mooie stageperiode en heb het genoegen gehad met toffe collega´s te werken. Met een beetje spijt in het hart moet ik nu vrijdag afscheid van ze nemen. Ik ben echt slecht in afscheid nemen...

Ik kan al niet meer wachten om iedereen terug te zien, vrienden en familie, wat heb ik ze lang moeten missen.

Deze week ga ik ook mijn laatste avontuur beleven hier in Berlijn. Ik ga op site-inspection naar de Berliner Unterwelten... inderdaad onder Berlijn ligt nog een geheime, duistere wereld verborgen. Je vindt onder de grond niet alleen het netwerk terug van de metro, maar ook nog bunkers van de tweede wereldoorlog en de koude oorlog, er bestaan zelf nog ondergrondse ziekenhuisen en laboratoria.

Hieronder een paar foto´s van de website

Het bezoek aan die Unterwelten is gepland voor donderdag of vrijdag. Ik zal er dan ook uitgebreid verslag van uitbrengen.

Site-inspection

Hallo Blogspotters,
het einde van mijn stageperiode komt bangelijk dichtbij, nog minder dan 2 weken en ik kan terug naar huis. Ik kijk er al naar uit, want de inhoud van mijn taken op zijn niet echt spannend meer. Hoewel, vorige week ben ik meegegaan op hotel site-inspection. Tijdens die inspectie hebben we Hotel Concorde een 5 sterrenhotel bezocht. Hieronder een paar indrukken...

Pure luxe, mooie suites en excellent views,...

Na de rondleiding gingen we terug naar kantoor. Gelukkig kreeg ik nog een mooi aandenken, een moleskin notitieboekje!

Berlijn en de zon

Hey trouwe bloglezers!

Deze maand voelt echt aan als vakantie, eerst het verlengde weekend van de eerste mei, het was toen super mooi weer en dus het ideale moment om eens naar de zoo te gaan. Het is echt een mooie zoo met veel groen en schattige gebouwen, alleen vond ik het wat jammer dat veel dieren binnen zaten in kleine koten. In de Antwerpse zoo bijvoorbeeld zitten de leeuwen en luipaarden wel in de openlucht. Deze stenen rots hieronder krioelde van de steenbokken.

Gek hoe ze dat toch kunnen e, rotsen beklimmen met hun smalle hoeven.

Jullie vragen je misschien af of ik Knut gezien heb tussen de ijsberen? Ik denk dat ik hem gezien heb want het was de enige beer die dicht bij de mensen kwam. Hij zwom wel altijd in rondjes precies of hij geprogrammeerd was ofzo echt raar.

De werkweek die daarop volgde was zeer kalm, er was niet zo veel werk buiten die affaire afhandelen met al die menu’s. Ik had daar enorm veel tijd ingestoken om van verschillende restaurants menu's te vertalen van het Duits naar het Frans en ze iedere keer voor te stellen aan de klant. Mijn baas zei dat het niet normaal was dat die klant zo kieskeurig was. Iedere keer werden de menuvoorstellen afgekeurd, of het was te duur, of te eentonig of te Duits, ...

Ik heb voor de rest niet echt meer veel werk gekregen. Ik moest enkel nog klasseren, mails afdrukken, restaurants reserveren, hotels opzoeken,…Eigelijk niet erg boeiend.

Gelukkig zijn er altijd nog de middagpauzes, vorige week ben ik met een bende van mijn werk gaan eten op een terrasje in het zonnetje. Vorige week zijn we ook naar 2 concerten gaan luisteren; We are Scientists en Hooverphonic. Ik vond de locaties echt tof, het optreden van We are Scientists vond plaats vlak aan Ostbahnhof ergens in een een oud stationsgebouw en dat van Hooverphonic was in een oude fabriek (Kesselhaus). Wat me ook is opgevallen is dat je de artiesten zeer dicht kon benaderen, er was geen security voor het podium, je had meer interactie echt zalig.

hjhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhWWe are scientists

hhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhHooverphonic

Dit weekend was het nog steeds erg mooi weer en waren we van plan om een een BBQ te houden. Het probleem was dat we geen rooster vonden om ons vlees op te bakken. We hadden wel een degelijke BBQ gevonden en kolen maar zonder rooster kun je daar weinig mee doen natuurlijk. Toen we heel ons huis ondersteboven hadden gehaald en niks gevonden hadden, besloten we om er een nieuwe te gaan kopen. We zijn gaan kijken in de Obi (Duitse variant van de Hubo) en kwamen terug met een BBQ set van 7 euro50. Het ding zag er een beetje onstabiel uit maar het beestje heeft het uiteindelijk heel de avond uitgehouden en ons van de heerlijke lekkernijen voorzien :-)

Oja langs deze weg bedank ik de vriend van Sarah, de Marijn voor de voortreffelijke hulp bij het opstarten van de BBQ. Nu weten we perfect hoe we onze kolen moeten aansteken.

Dit is Marijn

Vertalen vertalen en nog is vertalen

Hallo trouwe bloggers!
De toffe opdrachten bij Liberty zijn een beetje aan het slinken. Ze maken hier gretig gebruik van mijn franstalige kennis. Vorige week heb ik bijna niets anders gedaan dan het vertalen van menus van Duits of Engels naar het Frans. Ik voel me langs de ene kant wel gevleid dat ze tevreden zijn over mijn vertaalwerk, maar mijn eetpatroon begint er op de duur serieus onder te lijden. Nu moet je weten dat ik er al van ´s ochtends vroeg tot ´s avonds laat mee bezig ben en ik er ongelooflijke honger van krijg. Psycologisch heeft het ook een niet te onderschatten effect op me. Wanneer ik al die verschillende soepen vertaal krijg ik vreemd genoeg zin in soep, om nog maar te zwijgen van de desserts. Gelukkig blijf ik niet bij de pakken zitten en ben ondertussen bezig met franse les te geven aan een andere stagiaire zodat we de menus wat kunnen verdelen. Als ik nog is uiteten ga in Duitsland, weet ik nu wel perfect wat te bestellen, handig toch?

Iets anders nu, de zomer heeft zijn intrede gedaan in Berlijn en dat leverde enkele grappige taferelen op, zakenmensen die in hun maatpak liggen te slapen in de parken, mensen die lopen te pronken met de nieuwe zomercollectie (niet altijd even geslaagd)
Das Leben ist viel schöner wenn die Sonne scheint!

Gratis een etentje meepikken

Vrijdag kreeg ik een toffe opdracht toegewezen; ik moest 6 Franse oncologen van hun hotel begeleiden naar een gezellig restaurant "Oxy Moron" en ze daarna terug escorteren naar het hotel. Mijn baas had voor mij ook een bordje laten bijzetten zodat ik kon meegenieten van een drie-gangenmenu. De transfer was per bus en mijn taak bestond erin dat ik de buschauffeur moest opbellen om de gasten terug naar het hotel te brengen. Het was een fijn gezelschap en ik werd behandeld als één van hen. Het duurde wel even voor ik de switch gemaakt had van Duits naar Frans, maar ik voelde me zodanig op mijn gemak bij hen dat het eigelijk nog goed meeviel. Wel had ik een beetje moeite om hun inside jokes te verstaan. Op het menu stond als voorgerecht een frisse salade van groene asperges, ruccola en pecorinno kaas, als hoofdgerecht een entrecôte met maniok en zwarte bonen en als neusje van de zalm, chocolademousse met verse rode vruchten. Rond 23 uur vertrokken we richting hotel en dat was dan het einde van een gezellige en zeer geslaagde avond.

Heen en weer geloop

Gisteren ben ik om 5u3o opgestaan , ik moest een Poolse groep ophalen om 8 uur stipt in de luchthaven van Tegel. Zes mensen moest ik de weg wijzen naar de bus (die ik besteld had) en ze dan vervolgens begeleiden naar hun hotel.
Ik vond dat wel een hele verantwoordelijkheid, ervoor te zorgen dat die mensen op tijd en wel op hun bestemming aankwamen.

Toen ik daarna terug op kantoor aankwam en me terug aan het werk zette met aanmaken van een klantenlijst uit Rusland, kreeg ik terug de opdracht om naar de luchthaven te gaan en een andere groep te begeleiden. De groep kwam deze keer uit Rome. Tijdens het wachten aan de gate tussen al de andere mensen zag ik hoe onprofessioneel mijn zelfgemaakt plakaat met daarop de naam van de groep wel was. Mijn A4ke was al helemaal verkreukeld van de vluchtige rit en was ook helemaal niet geplastificeerd gelijk de anderen. Ik dacht dat het een beetje een slordige indruk ging maken op de groep en durfde het bijna niet in de lucht houden. Uiteindelijk heb ik de groep dan maar warm onthaald zodat de aandacht niet teveel naar mijn gekreukt lapje ging. Het ging me wel goed af zo een beetje de gids uithangen moet ik zeggen.

Verandering onderwerpskeuze

Na een lang beraad met mijn stagementor heb ik besloten om het onderwerp van mijn eindproject over een andere boeg te gooien. Normaal gezien ging ik een concurrentie-analyse maken van de incentivesmarkt in Berlijn maar het ging enorm moeilijk worden om afspraken te maken bij al deze concurrenten. Een bijkomend probleem was dat iemand anders bij Liberty zelf een concurrentie-analyse gemaakt had en er niet echt goede ervaringen mee ondervonden had.
Ik heb dan maar gekozen om mijn onderwerp te beperken binnen de muren van het bedrijf zelf en dus een analyse te maken over de Corporate Identity van het bedrijf en daarover een advies te formuleren. Hiervoor zal ik dus 3 belangrijke zaken moeten onderzoeken, namelijk:
1. De huisstijl waaronder het logo en het ganse design van Liberty
2. De manier waarop men communiceert met al zijn publieksgroepen en met wie men niet communiceert.
3. Het gedrag van de totale onderneming waartoe het taalgebruik, dresscode enzo behoren.

kjkjdkjfkdjfkdDe titel van mijn eindwerk

fdkgjThe ins and outs van Liberty International Tourism Group
fdgkjdlkjlkgjfglDoorlichting van de Corporate Identity

ins and outs slaat dus op het feit dat ik zowel de binnenkant als de buitenkant van het bedrijf zal bestuderen en ook op de 2 belangrijkste activiteiten van Liberty International zelf: de incoming related en outgoing related services.

Op straat mee uit gevraagd worden

Een paar dagen geleden, toen ik onderweg naar huis was van het werk werd ik inneens aangesproken door een man op een fiets. Hij vroeg me doodleuk of ik geen zin had om met hem een koffie te gaan drinken. Normaal gezien zou je zo een cliché verwachten van een schofel type, maar het was een 'gewone', sympathiek ogende man. Ik was zodanig van mijn melk dat ik me verontschuldigde met het zinnetje "mein essen is fertig" en dat ik naar huis moest. Toen ik dacht dat ik ervan af was vroeg hij of het goed was om een volgende keer nog is af te spreken. Omdat ik nogal onder de indruk was van zijn lef gaf ik hem mijn duitse gsm nummer. Vandaag heeft hij me teruggebeld om af te spreken. Helemaal zenuwachtig stormde ik naar beneden waar de rest van de huisgenoten zaten om ze mee te laten luisteren. Morgen heb ik met de man afgesproken tijdens de middag om iets te gaan eten in Snackpoint Charlie. Wat de man niet weet is dat Annelies De Taeye meegaat om een oogje in het zeil te houden en om hem te keuren. Zou je kunnen geloven dat ik niet meer goed weet hoe hij eruitziet?

Het afspraakje

Het was dus een afspraakje met drie geworden, Annelies De Taeye is meegegaan met mij en de michael om iets te gaan eten in Snackpoint Charlie. We hebben een pizza gedeeld en Michael een chinese schotel. Hij was 31 jaar, filmregisseur, en woont om de hoek bij ons. Het was niet zo speciaal uiteindelijk, we hebben wat verteld over onze stage en na een uurtje ben ik teruggekeerd naar het bureau om verder te werken.

Bezoek stagebegeleidster

Vorige week heeft mijn stagebegeleidster, Bea Paelman me een bezoek gebracht op het werk. Ik was echt blij haar te zien en het onderwerp voor het eindproject met haar te bespreken. Ik had al enige ideetjes maar nog niets concreets en het gesprek met haar heeft geleid tot een degelijke keuze. Ik ga proberen om een concurrentie-analyse te maken van de incentivesmarkt in Berlijn en daarbij nog enkele specifieke dingen te onderzoeken op het gebied van communicatie naar de klanten toe. "Ich freue mich schon darauf viele neue Sache zu entdecken!"
Op mijn werk zijn ze alvast enthousiast over mijn keuze en zijn ze bereid om me met al mijn vragen op te vangen. Later die dag is mevrouw Paelman langsgeweest bij ons thuis om ons huisje te bekijken. Ze had een leuke verrassing voor ons meegebracht en die hebben we dan ook meteen opgedronken. :-)

Vrijdagochtendritueel

Morgen is het vrijdag en bij Liberty International staat dat gelijk aan Brunchen op het werk met alle werknemers! De dag op voorhand wordt er een lijst doorgegeven waarop je zelf kan kiezen wat je wil meebrengen. Als s´ochtends iedereen op het werk aangekomen is, wordt er rond de tafel in de vergaderzaal samen ontbeten. Er is een brede keuze aan rauwkost, fruit, broodjes, eieren, verschillende soorten kaas, worst, choco en marmelade, fruitsappen, koffie en thee.
Het valt op dat men bij Liberty quality time op het werk belangrijk vindt en welk moment is mooier om de dag mee te beginnen dan een zalig ontbijt?
Vorige week was de vergaderzaal in gebruik en hebben we het kantoor verbouwd tot een ontbijtzaal.

Kapperbezoek in Berlijn

Hallo iedereen,
2 weken geleden ben ik samen met Annelies De Wilde naar een Berlijnse Friseur gegaan. (In de hoop om mijn wilde haarbos te temmen). Annelies had een coole kapper gevonden in Prenzlauer Berg (hippe wijk). Ik heb al eerder verteld dat het een ongelooflijk goedkope kapper was he? Met slechts 12 euro kwam je vers geknipt buiten. Wel dat laatste is ver het enige wat ze daar deden; knippen en enkel knippen. Ik kon het bijna niet geloven hoe snel ik weer uit de kapperstoel kwam, met een nog natte kop moest ik zelf mijn haar drogen en modelleren. Ik had dat nog nooit van mijn leven meegemaakt! Het resultaat was dan ook eerder bedroevend. Daar stond ik dan mooi met een nog half natte kop waar ik weinig of niets nieuw aan zag. Het goede nieuws was dat ik daarna nog een prachtige jeansbroek heb gevonden voor slechts 50 euro!

Week 2 en 3

Hallo hier ben ik weer, ik ben nog niet van de aardbol verdwenen. Het is alleen niet zo makkelijk om mijn blog te onderhouden zonder internet in mijn appartementje. Enkel tijdens het werk en op cafe kan ik op internet. De BVG (metro) rijdt weer!!! Ja het leven in Berlijn is weer wat eenvoudiger geworden want zonder openbaar vervoer kun je hier weinig zien van Berlijn, dit wil ook zeggen dat ik maar een klein half uurtje nodig heb i.p.v. een uur om naar het werk te geraken. Ik vind het nu echt leuk om te gaan werken, ik voel me hier echt thuis tussen mijn Duitse collega´s en ik versta zelf al enkele Duitse moppen. De opdrachten die ik hier krijg zijn echt plezant en gevarieerd. Vorige week ben ik mee op prospectie geweest om een zaaltje te checken voor evementen, mee op boodschappen geweest naar de Metro (Duitse variant van de Makro). Vandaag ga ik in de luchthaven Tegel gaan onderzoeken of er enkele snackbars, restaurants zijn in het luchthaven bereik A01 voor klanten die per se na de security check nog willen eten en hun drinken mee willen nemen aan boord. Maar hey, de klant is koning en dan staat Astrid paraat! Vanavond ga ik naar de kapper samen met Annelies De Wilde, ik ben echt benieuwd hoe ik mijn wensen ga uitleggen. Gisteren hebben we een afspraak gemaakt en het was nogal een rare kapster. We zullen zien wat het wordt. Aan ´hippe kappers´ in Berlijn echt geen tekort, bijna in elke straat vind je er een, en niet duur! Voor 12 euro kan je je haar al laten knippen. Volgende dinsdag arriveert mijn eerste bezoek! Mijn vriendin Suzanne komt af met haar vriend en nog 2 vrienden van haar. Net in dezelfde week komt er ook bezoek voor Sarah en misschien voor Annelies De Taeye, het zal dus crowdy worden bij ons thuis. Ik kijk echt al uit naar het verlengd weekendje dat nu voor de deur staat, dan heb ik eindelijk is wat meer tijd om dingen te gaan bezoeken. Het zijn nogal lange werkdagen 8 uur per dag en daarna heb ik maar in een paar dingen goesting: eten, sex and the city dvd en slapen mmmmm

Week 1

Ondertussen gaat het al veel beter met mijn stage, mijn baas en tevens mijn stagementor (Matthias Eichhorn) was de eerste dagen afwezig wegens ziekte . Het gevolg hiervan was dat iedereen nogal gestresseerd rondliep. Ik heb al veel leukere taken mogen doen, zo moest ik bijvoorbeeld voor een bepaalde groep alle activiteiten (opera`s, theaters, shows, ...) opzoeken die er in een bepaalde periode te doen waren in Berlijn. Ook heb ik al offertes opgesteld van hotels en een tekst van het duits naar het frans vertaald. De sfeer op het werk zit redelijk snor, zo heeft er iemand al zijn hondje meegebracht naar het werk.

Dit is Eddie

Vanaf woensdag moesten we te voet gaan naar onze stageplaats omdat de BVG (metro) een megastreik houdt tot volgende week. Dat betekent dus dat ik een uur vroeger moet opstaan om op het werk te geraken. Ik kan alleen een kort stukje gebruik maken van de S-Bahn +/-5 min. Eergisteren (zaterdag) heb ik me vrijwillig aangeboden om een paar uurtjes op de ITB beurs te gaan staan op de stand van Liberty. De ITB beurs is de grootste toeristische beurs ter wereld en dat moest ik nu toch is gezien hebben. Ik heb nog nooit zo´n reusachtige beurs gezien in mijn leven, je moest een speciale shuttledienst gebruiken om heel de beurs door te gaan. Ik had die shuttle natuurlijk niet gevonden en heb er ongeveer een halfuur over gedaan om van hal 3 naar hal 25 te gaan. Gisteren hebben we de verjaardag van Quinten gevierd, hij werd 25 jaar, een kwart eeuw zeg! We hebben speciaal voor hem chocolade muffins gebakken, ze zagen er heel goed uit maar waren wel een beetje droog. Met confituur ertussen waren ze al veel sappiger. Hij heeft ook een bon gekregen voor een etentje naar keuze dat wij dan voor hem zullen klaarmaken.

Eerste stagedag

Mijn eerste stagedag begon om half tien `s morgens. Ik kan jullie niet zeggen hoe zenuwachtig ik wel was! Eerst en vooral waren we amper in Berlijn aangkomen, op hotel en moesten we ons sympathiek gaan voorstellen in het duits. Ik en Femke namen samen de U-Bahn omdat we op hetzelfde uur moesten beginnen. We beten alletwee op onze lippen onderweg, zo nerveus waren we. Kort daarna scheidden onze wegen en gingen elks onze eigen weg. Eens aangekomen bij mijn stagebedrijf raapte ik al mijn moed bijeen en drukte ik op de bel. Ik kon meteen naar binnen gaan en wachtte in de gang. Ik werd vriendelijk onthaald door de management assistente (Julia Lierse) en werd aan iedereen voorgesteld. Ze wees me mijn plaats aan en de laptop die ik mocht gebruiken en zei me dat ik kon gaan zitten. Een half uur later kwam er inneens een collega naar mij en vroeg me of ik Angebot wou versturen, ze liet me vluchtig een bundel papieren zien en ratelde er maar oplos. Toen ik vroeg of ze wat trager wou praten merkte ik hoegenaamd geen verschil. Ze toonde me vervolgens enkele stappen op de computer en ging daarna weer naar haar plaats. Daarna mocht ik kijken in al de mappen op de computer wat Liberty International allemaal aanbiedt. In het volgende uur daarop ben ik te weten gekomen dat Liberty International een toeristische organisatie is die samenwerkt met verschillende Reiseverantstaltungen die toeristische paketten aanvragen voor hun klanten (meestal bedrijven), maar ook incentives. Liberty International heeft zoals de naam ook doet vermoeden, wereldwijd verschillende bureaus. Om 12. 30 nam ik mijn middagpauze van ongeveer een half uur. Derest van de dag heb ik nog wat nummers van vouchers mogen ingeven in de computer en facturen klasseren. Normaal gezien moest ik die dag blijven tot zes uur maar ik mocht al om half vijf vertrekken omdat er bijna niets te doen was voor mij. Ik ben dan maar naar de Belgische Ambassade gegaan waar Annelies De Taeye werkt. Ik heb daar wat op haar staan wachten tot zij klaar was met werken en zijn dan samen naar huis gegaan. Mijn eerste werkdag is dus niet zo goed verlopen als ik dacht. Iedereen zei me dat de eerste werkdag meestal wat stroef verloopt.

Vertrek Berlijn 1 maart 2008

Eindelijk was het zover, de reis naar Berlijn waar ik zo lang naar uitgekeken heb kon beginnen. Samen met mij gaan er nog 5 andere studenten mee; Femke, Sarah, Annelies D.W., Annelies D.T. en Quinten. Buiten Quinten en Sarah namen we zaterdag 1 maart om kwart na drie de vlucht naar Berlijn Tempelhof. Tijdens onze vlucht hebben we een grote storm getrotseerd, de orkaan “Emma”. Uitgerekend wanneer ik eens het vliegtuig neem moet dit natuurlijk gebeuren. De spanning aan boord was te snijden, de turbulentie was zodanig hevig dat ons vliegtuig niet veilig kon landen. We waren genoodzaakt om een half uur langer boven te blijven en geloof me het leek wel uren te duren. De tweede landingspoging is uiteindelijk wel gelukt. Eenmaal aangkomen in de historische luchthaven van Tempelhof werd ik helemaal ondergedompeld in de geschiedenis van het oude Berlijn.

Tempelhof is de oudste nog in gebruik zijnde luchthaven ter wereld. Van juni 1948 tot mei 1949, tijdens de blokkade van West-Berlijn door de Sovjet-unie , heeft Tempelhof een vitale rol gespeeld als luchtbrug van de Geallieerden, onder leiding van de Amerikanen. De luchtroutes boden de enige toegang tot dit gedeelte van Berlijn en haar 2 miljoen inwoners. Voor 320 dagen, brachten militaire vliegtuigen eten, medicijnen en alle andere belangrijke zaken, zoals steenkool. De vliegtuigen, met als bijnaam Rosinenbomber, landen op Tempelhof tijdens piekmomenten om de minuut. Ze maakten gebruik van de nieuwe betonnen landingsbanen, aangelegd door de Amerikanen.
Het gebouw is zeer robuust gebouwd, mee ontworpen door een nazi-architect Alfred Speer. Aan de gates werden we opgewacht door Lieve Pillen, de vrouw die voor ons een huis en stagecontract geregeld had. Gepakt en gezakt reden we met haar door de stad naar het huis waar ik zal verblijven met Femke, Annelies D.T. en Sarah. Het huis is van de familie Waschke die voor 3 maand en half op reis gaan. Ons huisje is echt de max, het is een volledig gerenoveerde woning met 2 verdiepingen. Boven zijn er 3 slaapkamers, 2 badkamers waarvan 1 grote met douche en bad, en een grote werkkamer met terras. Een mooie houten trap leidt je naar de benedenverdieping waar er eigelijk maar 1 grote ruimte is voor de keuken en living. In de living staat een oude vleugelpiano en televisie. Vanuit de woonkamer kan je ook rechtstreeks naar de tuin. Ondanks het feit dat ons huisje ons zeer beviel konden we ons nog niet echt volledig installeren, de familie vertrok pas de 4e maart. Derest van de dagen moesten we dus logeren in een jeugdherberg.