Op straat mee uit gevraagd worden

Een paar dagen geleden, toen ik onderweg naar huis was van het werk werd ik inneens aangesproken door een man op een fiets. Hij vroeg me doodleuk of ik geen zin had om met hem een koffie te gaan drinken. Normaal gezien zou je zo een cliché verwachten van een schofel type, maar het was een 'gewone', sympathiek ogende man. Ik was zodanig van mijn melk dat ik me verontschuldigde met het zinnetje "mein essen is fertig" en dat ik naar huis moest. Toen ik dacht dat ik ervan af was vroeg hij of het goed was om een volgende keer nog is af te spreken. Omdat ik nogal onder de indruk was van zijn lef gaf ik hem mijn duitse gsm nummer. Vandaag heeft hij me teruggebeld om af te spreken. Helemaal zenuwachtig stormde ik naar beneden waar de rest van de huisgenoten zaten om ze mee te laten luisteren. Morgen heb ik met de man afgesproken tijdens de middag om iets te gaan eten in Snackpoint Charlie. Wat de man niet weet is dat Annelies De Taeye meegaat om een oogje in het zeil te houden en om hem te keuren. Zou je kunnen geloven dat ik niet meer goed weet hoe hij eruitziet?

Het afspraakje

Het was dus een afspraakje met drie geworden, Annelies De Taeye is meegegaan met mij en de michael om iets te gaan eten in Snackpoint Charlie. We hebben een pizza gedeeld en Michael een chinese schotel. Hij was 31 jaar, filmregisseur, en woont om de hoek bij ons. Het was niet zo speciaal uiteindelijk, we hebben wat verteld over onze stage en na een uurtje ben ik teruggekeerd naar het bureau om verder te werken.